Fransa’da erken genel seçimlerin galibi solcu Yeni Halk Cephesi (NFP) ittifakının çağrısı ile binlerce kişi, solun ortak adayı yerine sağcı Michel Barnier’yi başbakan atayan Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’u protesto etmek için gösteri düzenledi.

İçişleri Bakanlığının verilerine göre, başkent Paris’te 26 binden, ülke genelinde 110 binden fazla kişi, “seçim sonuçlarını yok saymakla” suçladıkları Macron’a tepki için yürüdü.

Ülke genelinde 150 noktadan fazla Macron karşıtı gösteri düzenlendi. Başkent Paris dışında, Rennes, Nantes, Nice, Marsilya ve Strasbourg gösterilerin olduğu başlıca şehirler arasında yer aldı.

Solcu NFP ittifakının en büyük partisi Boyun Eğmeyen Fransa’nın (LFI) Meclis Grup Başkanvekili Mathilde Panot ise X hesabından yaptığı paylaşımda gösterilere katılımın çok daha yüksek olduğunu, Paris’te 160 bin, ülke genelinde 300 bin kişinin toplandığını ileri sürdü.

Fransa’daki seçim ve başbakan atama süreci

Macron, aşırı sağın Avrupa Parlamentosu (AP) seçimlerindeki galibiyetinin ardından meclisi feshederek 30 Haziran ve 7 Temmuz’da genel seçime gitmişti.

Solcu NFP’nin en fazla milletvekili çıkardığı seçimlerde hiçbir parti ya da ittifak salt çoğunluk olan 289 milletvekiline ulaşamamış ve seçimler Fransa tarihinin en parçalı meclis tablosunu ortaya çıkarmıştı.

Macron, ülkesinin ev sahipliği yaptığı 2024 Paris Olimpiyatları boyunca yeni bir başbakan atamayacağını bildirmiş ve istifasını sunan Gabriel Attal hükümetinin bir süre daha görevde kalmasını istemişti.

Olimpiyat Oyunları boyunca askıya aldığı müzakereleri 23 Ağustos’ta başlatan Macron, seçimin galibi solcu ittifakın ortak başbakan adayı Lucie Castets’i atamayı reddetmiş ve müzakereleri sürdüreceğini bildirmişti. Macron, Michel Barnier’yi başbakan olarak atamıştı.

Fransa’da erken genel seçimlerin ardından Ulusal Meclis’in en büyük siyasi grubunu 193 milletvekili ile NFP ve bağlantılılar oluştururken, onu 166 milletvekili ile Macron’un iktidar koalisyonu ve 142 milletvekili ile aşırı sağcı RN ve ortakları izliyor.

Fransa Anayasası’na göre, cumhurbaşkanının istediği kişiyi başbakan atama yetkisi bulunuyor ancak siyasi geleneklere göre başbakan en fazla oy alan parti ya da ittifaktan seçiliyor.